Dit kan heel goed, is ook mijn persoonlijke ervaring geweest toen ikzelf met TRE begon. Wat je door TRE leert is om je bewuster te worden van prikkels uit je omgeving, tussen jou en andere personen én alle prikkels (sensaties) in je eigen lichaam. Hierdoor raak je minder geactiveerd/geprikkeld omdat je deze triggers eerder gaat opmerken waardoor je kunt ingrijpen, op een positieve manier kunt reageren op deze prikkels. Samengevat: inzicht krijgen in neuroceptie.
Ook kom je meer contact met je lichaam. Mogelijk ga je je voeten en benen beter voelen, stroomt het daar wat meer en word je je meer bewust van alles wat in je bekken gebied (je organen) gebeurt. Alle fijne prikkels maar ook de minder prettige, die je mogelijk (over)activeren, ga je dus eerder ervaren of waarnemen. Hierdoor kun je dus eerder, sneller en beter reageren in situaties en op lichamelijke sensaties. Ook kom je hierdoor beter in verbinding met je gevoel, je emoties. Wanneer je dit voor het eerst weer gaat ervaren kan het zijn dat je je hierdoor ongemakkelijk voelt. Logisch, want je bent niet meer vertrouwd met het feit dat je emoties ervaart en/of ze laat zien. Dit kan best wennen zijn.
Maar deze extra gevoeligheid komt niet alleen. Wanneer je weer meer in verbinding komt met je lichaam krijg je ook een andere uitstraling, voel je je beter, meer ontspannen en (veer)krachtiger. Je gaat dus beter voelen, wat ook je inlevingsvermogen, je empathie kan verhogen. Meer begrip voor jezelf en voor de ander. Er ontstaat meer zachtheid, zeker ook naar jezelf toe.
Dit thema gaat over bewustwording rondom neuroceptie (hoofdstuk 9).