Een trauma oplossen, in de zin van geen herinnering meer aan de gebeurtenis hebben, kan niet. De bedoeling van het natuurlijke herstelmechanisme is om het lichaam weer te laten ontspannen, blokkades op te heffen, pijn te verminderen, enzovoorts. Het lichaam wil na een overweldigende gebeurtenis de spanning, stress, prikkels van overactivatie alleen maar kwijtraken. Dit is wat veel zoogdieren ook doen. Dit herstelmechanisme wordt bij het ervaren van veiligheid automatisch ingezet. Hiermee is het dier direct ná de heftige ervaring ook de lichamelijke spanning kwijt. Wij als mensen zijn dit verleerd omdat we zo mentaal georiënteerd zijn. We moeten ons weer bewust worden van de mogelijkheid tot reguleren en dit vervolgens ook doen.
We hebben hiervoor in actie (beweging) te komen (S. Porges, polyvagaal theorie). Onze grootste kwaliteit is hierbij vaak ook de grootste vijand. Ná een traumatische of negatieve ervaring blijven wij het incident mentaal vasthouden. Sterker nog, we blijven in ons hoofd de gebeurtenis herhalen. Het brein denkt hierdoor dat de situatie zich opnieuw, in het echt, voordoet. Hiermee kun je deze herinnering als een her-traumatisering ervaren.
Via TRE laten we het lichaam weer meer ontspannen waardoor de emoties en beperkende gedachten ook afnemen. Door op een fysieke manier te ontladen wordt het ‘in de kop’ dus ook een stuk rustiger.
Check: zodra je in de fase komt dat je over een traumatische gebeurtenis kunt praten of hier over nadenkt, zónder dat je fysiek, emotioneel of mentaal (over)geactiveerd raakt, dan weet je dat je in die zin het trauma hebt verwerkt en de symptomen hiervan (grotendeels) hebt opgelost. Je hebt de herinnering nog wel aan het trauma (herbeleving) alleen het heeft geen nadelige gevolgen meer (her-traumatisering).