Kort antwoord nee.
Het herbeleven van trauma, hertraumatisering, willen we juist voorkomen.
Overigens maken we bij TRE een duidelijk onderscheid tussen herbeleving en hertraumatisering. Deze 2 begrippen worden vaak door elkaar gehaald. Bij hertraumatisering kom je opnieuw in een overweldiging, in een overactivatie. Je lichaam reageert alsof je in werkelijkheid weer in deze traumatische ervaring zit. Dat willen we niet. In de vraagstelling zou dus eigenlijk het woord hertraumatisering moeten staan.
Wij definiëren bij TRE herbeleving als veel milder. Je bent dan in staat om naar de overweldigende situatie te kijken, er over te praten maar op een vrij rustige manier. Het kan je nog wel raken, je kunt er nog emotioneel van worden maar het trauma gaat niet meer met je aan de haal. Herbeleving zie ik meer als ‘geprikkeld kunnen raken maar kunnen kijken naar de situatie zonder overactivatie’. Voor mij is herbeleving dus kleur geel-oranje op de 3 stressmeters. Hertraumatisering is kleur rood of blauw waarbij je je fysieke, emotionele en/of mentale reacties niet meer onder controle hebt.
Wanneer je in een hertraumatisering komt, dan reageert het brein, zenuwstelsel en lichaam op precies dezelfde manier als tijdens de daadwerkelijke gebeurtenis. Dit willen we juist doorbreken en liever zelfs voorkomen. Middels tijdig en vaak genoeg reguleren bij (over)-activatie (fysiek, en/of emotioneel en/of mentaal) leert het lichaam dat het juist rustig kan blijven, zich kan ontspannen. Door in het hier en nu bewust te zijn van wat er gebeurt, hierop te reageren door te reguleren (remmen), gebruiken we ons mentale deel van het brein (cortex) om ons meer primaire brein (hersenstam en limbisch systeem) signalen te geven dat het ‘in rust’ kan blijven.
Wanneer je in herbelevingen blijft zitten (overactivatie) blijft het brein de negatieve neurale verbindingen gebruiken, die hierdoor zelfs sterker en hardnekkiger worden. We hebben het brein juist te leren dat de huidige situatie volkomen veilig is en dat het niet meer op een oude manier hoeft te reageren, alsof je lijfelijk en werkelijk nog in de traumatische ervaring zit. Dat doen we dus via regulatie. Op deze manier gaat het brein nieuwe neurale positieve verbindingen aanmaken. We willen dus oude ‘probleem netwerken’ laten oplossen en langzaam aan vervangen door nieuwe ‘positieve en oplossingsgerichte netwerken’(neuroplasticiteit).
Wanneer je TRE een paar maanden op de juiste manier doet, dus de juiste tremors initieert (dus niét de lokale spier trillingen) in combinatie met regelmatig en tijdig reguleren, creëer je deze nieuwe verbindingen. Dit leidt uiteindelijk tot een veel rustgevender gevoel en minder ‘standje aan’ in je dagelijkse leven. Loop anders nog eens door het hoofdstuk co-regulatie en zelfregulatie. Hier staan veel tips in hoe je dit het best kunt doen.