Regelmatig krijgen we van mensen de vraag: ‘Kun je TRE vergelijken met op een trilplaat staan?’ Voor mij is het antwoord ‘Nee, niet echt.’ Hoezeer vibrerende tools ook nuttig zijn gebleken, er zijn best wel wat verschillen met neurogene trillingen.
Bij het gebruik van een trilplaat of vibrerende tools gaan de trillingen voor een bepaalde (ingestelde) tijd, op een ritmische manier, op een bepaalde trillingsfrequentie, van buitenaf, het lichaam in. Ga je bijvoorbeeld op een trilplaat staan, dan ervaar je exact dezelfde trillende beweging door het gehele lichaam. Tijdens een TRE sessie initieert je lichaam niet alleen uit zichzelf neurogene tremors, het maakt daarbij ook schud- en stretchbewegingen, het verandert regelmatig van amplitude (mate van uitslaande beweging) en frequentie (snelheid van bewegen), ook trillen/bewegen verschillende lichaamsdelen wel of niet, valt het lichaam tussendoor ook regelmatig stil, wordt de ademhaling ook automatisch betrokken én komen er soms ook emoties vrij én komen soms ook herinneringen naar boven als gevolg van deze ‘totaal’-release.
Dit is mijn optiek toch wezenlijk iets anders, dan ‘alleen’ trillingen van buiten naar binnen brengen. Hoe helpend deze ook kunnen zijn.
De tweede kanttekening die ik hierbij wil maken gaat over zelfsturing en motivatie. Wanneer je naar een professional gaat die gebruik maakt van vibrerende tools ontstaat er ook een vorm van afhankelijkheid en gebrek aan zelfsturing. Een deskundige ‘moet’ jou beter maken en je moet er ook heen. Een afspraak hebben bij een therapeut is voor veel mensen een stok achter de deur om iets wél te doen. Dit is overigens geen verwijt. TRE werkt anders. Het is niet alleen (deels) zelfhelend, maar je wakkert hiermee ook zelfsturing, initiatief nemen, zelf verantwoordelijkheid pakken en je eigen motivatie en discipline aan. De wil om er echts iets aan te willen doen.
Mijn vrouw heeft bij een grote fysio organisatie gewerkt en mijn zoon is ook fysiotherapeut. Ik heb al zo vaak dit soort opmerkingen gehoord:
‘Mensen komen aan het eind van het jaar nog even snel hun aantal behandelingen opmaken.
Maar helaas ook het tegenovergestelde. Als het aantal behandelingen die vergoed worden is bereikt, dan komen veel patiënten niet meer terug. En helaas worden de oefeningen die we meegeven voor herstel, om thuis te doen, vaak ook niet gedaan.’
De derde en laatste kanttekening die ik wil maken is de volgende. Hulpmiddelen toepassen die vibratie in gang zetten is een (zinvolle) methode, zeker als het gaat om (blessure) herstel van een specifiek lichaamsdeel. Het is, zoals hierboven ook al gesteld, alleen wel een techniek/methode die van buiten naar binnen werkt. Het is de deskundige die vanuit zijn/haar expertise bepaalt waar (preciés) lokaal de vibraties aangebracht moeten worden.
Ikzelf heb toch meer vertrouwen, zéker bij stress- en traumaherstel waarbij spanning door het hele lichaam wordt vastgehouden, in de wonderen van de natuur. Het zelf-herstellend vermogen dat we allemaal bezitten. En deze methode werkt van binnenuit in plaats dat het van buitenaf wordt opgelegd. 😉